Na wstępie tej relacji przywołałam zdanie, które podczas tegorocznego przedstawienia jasełkowego
22 grudnia, zakończyło rozważania na temat istoty Świąt Bożego Narodzenia.
W tym roku postanowiłam zwrócić uwagę na sprawy, które pochłaniają nas bez reszty w przygotowaniach do świąt. Bez których nie wyobrażamy sobie tego czasu, a które z punktu widzenia chrześcijanina nie powinny mieć znaczenia. Okazuje się, że centralna prawda chrześcijaństwa o wcieleniu Syna Bożego, nie do końca jest przez nas uświadomiona. Śpiewamy kolędy, odwiedzamy szopki w kościele, adorujemy Dzieciątko, ale to wywołuje w nas często tylko sentymentalne uczucia, a powinno wywołać SZOK. Bo nieogarniony Bóg, nie mieszczący się w żadnych granicach, staje się człowiekiem, żeby się do nas zbliżyć. Syn Boży nie przyjął tylko ludzkiego ciała, on naprawdę stał się jednym z nas i zrobił to z miłości do mnie i do Ciebie. Bóg się do nas zniżył po to, żeby nawiązać z nami relację miłości. Gdybyśmy mieli wielką świadomość tego faktu, to obchodząc Boże Narodzenie,
nie przeszlibyśmy obojętnie obok takiego gestu. Jezus nie oczekuje od nas, abyśmy Go czcili tylko w świątyniach przez godzinę w tygodniu. On po to się do nas zbliżył, abyśmy opowiadali Mu o swoim życiu, co się w nas dzieje, o naszych rodzinach i trwali w tej przyjaźni. O tym opowiadały dzieci z klasy II podczas swojego spektaklu.
Uczniowie z radością przyjęli swoje role, z mozołem ćwiczyli sceny, piosenki i choreografie. Dla urozmaicenia w przedstawieniu wzięli udział dorośli: mamy: Dominika Starnawska i Mariola Rosa oraz pan Grzegorz Popiel – nauczyciel W-F u, za co im serdecznie dziękuję i gratuluję. W spektaklu nie mogło zabraknąć scenografii, do tworzenia której przyczynili się rodzice uczniów i oprawy muzycznej, nad którą czuwał pan Bogusław Wójcik.
Ani przez chwilę nie wątpiłam w talenty aktorskie, wokalne i taneczne mojej klasy i się nie pomyliłam. Byli świetni, autentyczni i przekonujący. Pozwolili odbiorcom przeżyć wiele wzruszeń i, mam nadzieję, poruszeń. Ucieszyła mnie reakcja księdza proboszcza, który okazał słowne zadowolenie z powodu zaprezentowanego przesłania.
Dziękuję zespołowi wokalno-instrumentalnemu Wszystko Gra za preludium do przedstawienia i, choć w mocno okrojonym składzie, wierną i aktywną pomoc drugoklasistom. Dziękuję również pani Andrei Janik, polonistce, za oprawę fotograficzną oraz wszystkim, którzy życzyli nam dobrze i wyrazili swoje odczucia.
Jestem dumna z moich uczniów i ich rodziców.
Z życzeniami wielu łask od Nowonarodzonego w Nowym Roku 2023
Beata Gaździcka
